Loty Rozpoznawcze - Artefakty i doświadczenia rasowe

Loty rozpoznawcze to misje eksploracyjne umożliwiające odkrywanie nowych form życia, pogłębiania wiedzy o znanych formach życia oraz zdobywanie artefaktów. Zebrane doświadczenie o danej rasie daje bonus do technologii form życia, natomiast artefakty są walutą zastępującą losowy wybór technologii form życia w przypadku, gdy interesująca nas technologia nie przynależy do rasy zamieszkującej planetę. Na początek rozważmy jak realizować misje rozpoznawcze.

Wersja PDF: Misje Rozpoznawcze.pdf

(m.in. bardziej szczegółowa analiza matematyczna dla przypadku ogólnego)

Kalkulator XLSM: Loty Rozpoznawcze 2.0.xlsm

(arkusz kalkulacyjny z obsługą makr do prezentacji teorii lotów rozpoznawczych)

1. Statek ekspedycyjny (SEX)

Loty rozpoznawcze można realizować, wysyłając z poziomu podglądu galaktyki statek ekspedycyjny na dowolną pozycję, jeżeli zbadana została technologia Międzygalaktycznych Posłańców. Wybrane współrzędne można badać jeden raz w ciągu tygodnia. Lot statku ekspedycyjnego do celu liczony jest zgodnie z zasadami obowiązującymi dla floty. Statek ekspedycyjny wyposażony jest w napęd impulsowy wspomagany przez badanie Międzygalaktycznych Posłańców. W chwili startu zamiast obliczenia spalania, pobierany jest tylko stały koszt statku w surowcach. Po sprawdzeniu wybranej lokalizacji generowany jest raport w zakładce ekspedycji, zaś sam statek powraca na planetę startową i znika lub przepada od razu w wyniku zdarzenia losowego np. czarnej dziury lub wypadku w polu asteroid. Ponadto sumaryczna maksymalna liczba misji rozpoznawczych jest ograniczona. Każdego dnia limit podnoszony jest o 50 misji. W szczególności liczbę maksymalną misji ustala gracz, który wykorzystując limit wykonał ich najwięcej.

¹Rachunek orientacyjny, należy obliczyć sumę poziomów technologii Międzygalaktycznych Posłańców, dla każdej planety ważoną poziomem doświadczenia rasy.

2. Możliwe wyniki lotów rozpoznawczych

Generowane losowo raporty można podzielić na 4 klasy:

• AR (ang. Artefacts) – 4 raporty o znalezieniu artefaktów dla 3 wariantów wielkości, a także 1 o przepełnieniu magazynów;
• LF (ang. Lifeforms) – 3 możliwe raporty (LF/D) o pierwszym spotkaniu z nową rasą (ang. Discovery) lub 3 inne raporty (LF/E) dające doświadczenie już znanej rasy (ang. Experience);
• ND (ang. No Discoveries) – 20 możliwych raportów bez odkryć;
• SL (ang. Signal Lost) – 10 możliwych przypadków utraty kontaktu ze statkiem.

Znalezisko artefaktów występuje w trzech rozmiarach - małym (AR/S), średnim (AR/M) i dużym (AR/B), na co wskazuje treść komunikatu. Za pierwsze odkrycie nowej rasy (LF/D) punkty doświadczenia nie są przyznawane, jak za ponowne odkrycie formy życia (LF/E). Losowania jest wówczas rasa spośród 4 równie prawdopodobnych. Utrata kontaktu ze statkiem (SL) jest wbrew pozorom zjawiskiem neutralnym lub nawet pozytywnym, gdyż wcześniej zwalnia się zajęty slot. Koszty za loty, także te nieudane (ND) nie są zwracane, a po powrocie statek przepada. Algorytm losowań można opisać przy pomocy kilku reguł i rozkładów prawdopodobieństwa.

3. Rozkłady prawdopodobieństwa

• Rozkład prawdopodobieństwa klas określa szansę 25% na artefakty, 10% na formy życia, 60% na brak odkryć oraz 5% na utratę kontaktu ze statkiem ekspedycyjnym.
• Rozkład wielkości artefaktów określa szansę 79.5% szans na event mały, 20% na średni oraz 0.5% na duże znalezisko.
• Rozkład prawdopodobieństwa rasy określa szansę 25% na rasę Ludzi (H, ang. Humans), 25% na rasę Rock’talów (R), 25% na Mechów (M) i 25% na Kaeleshów (K).

• Rozkłady prawdopodobieństwa raportu w klasach LF, ND i SL są równomierne, co oznacza, że pojawienie się danej treści raportu jest równie prawdopodobnie. Spośród 20 możliwych raportów bez odkryć ND, szansa na konkretny wynosi 5%, natomiast dla 10 raportów utraty kontaktu SL jest to 10%. Na trzy możliwe raporty LF/E szansa pojawienia się jest bliska 33.3%, przy czym dla raportu LF/E1 wydaje się być odpowiednio większa niż LF/E2 i analogicznie dla LF/E3. Znajomość tych rozkładów nie wpływa na wartości liczbowe w modelu, więc ich analizę można pominąć.
• Rozkład prawdopodobieństwa doświadczenia rasowego jest rozkładem jednostajnym dyskretnym o wartościach całkowitych na przedziale od 1000 do 10000. Liczba nie jest zależna od rasy.

Przykładowe pomiary rozkładu doświadczenia dla 20000 lotów, gdzie liczby w nawiasie to wartości skrajne:

• Rozkład prawdopodobieństwa liczby artefaktów jest rozkładem jednostajnym dyskretnym, co oznacza, że w przedziale charakterystycznym dla wielkości eventu prawdopodobieństwo na dowolną całkowitą liczbę artefaktów jest jednakowe.

Przykładowe pomiary rozkładu artefaktów dla 20000 lotów²:

²Warto zauważyć, że udało się zaobserwować maksymalną wartość dużego artefaktu, czyli 1819. To pośrednie potwierdzenie tej wartości jako granicznej przy założeniu takich samych zasad przejścia jak między małym, a średnim artefaktem. Te założenia to dziesięciokrotność wartości średniej i część wspólna zbioru obejmująca maksymalnie jedną wartość, w przypadku artefaktu dużego to 181, czyli też maksymalna wielkość artefaktu średniego. Mamy zatem spełniony warunek średniej (1819+181)/2=1000.

4. Wnioski wynikające z modelu prawdopodobieństw

Istotnie w odniesieniu do modelu jest ustalenie jaka średnia liczba artefaktów i doświadczenia rasowego przypada na jeden lot wraz z niepewnością. Problem odwrotny dotyczy liczby lotów, którą należy średnio wykonać by zdobyć konkretną liczbę artefaktów lub doświadczenia.

4.1 Zdobyte doświadczenie rasy

Punkty doświadczenia, przyznawane w przypadku raportu klasy LF/E, poszerzają wiedzę o rasie. Miarą obeznania z rasą jest doświadczenie rasy podzielone na 100 poziomów. Każdy z poziomów daje 0.1% bonusu do dowolnej technologii form życia liczony dla aktywnej na planecie rasy. Wymagana liczba punktów doświadczenia pozwalająca uzyskać kolejny poziom podlega ciągowi arytmetycznemu o różnicy 900.

∀_{n∈{k∈N:0≤k≤100}} E_n = 900·n

Zatem na poziomie m rasy, mając początkową liczbę punktów doświadczenia P₀ < E_m, do uzyskania poziomu n potrzeba następującej liczby punktów, jeżeli m < n, co należy rozumieć jako wzór na liczbę punktów P, którą należy zdobyć w lotach rozpoznawczych:

P = 450(n − m)(n + m + 1) − P₀

Nie tracąc ogólności przyjmijmy jedną z ras. Prawdopodobieństwo jej znalezienia wynosi: p = 1/10*1/4 = 1/40. Liczba zdobytego doświadczenia podlega rozkładowi jednostajnemu dyskretnemu w granicach od a do b, czyli [1 000,10 000]. (...)

Wykonując x lotów, otrzymamy sumę x zmiennych losowych o parametrach μ_P = 137.5 i σ_P ≈ 951.909, co ostatecznie prowadzi do następującej konkluzji:

P = 137.5x ± 951.909√x

Powyższy wzór umożliwia oszacowanie ilości zdobytego doświadczenia po zadanej liczbie lotów. Wyznaczmy także średnią liczbę lotów, potrzebną do zgromadzenia doświadczenia P. W tym celu zauważmy, że średnia liczba lotów μ_x to nic innego jak iloraz doświadczenia P przez wartość doświadczenia przypadającą na pojedynczy lot μ_P . Niepewność liczby lotów przybliżmy jako odchylenie doświadczenia dla średniej liczby lotów μ_x, dzieloną przez jednostkową wartość lotu w doświadczeniu μ_P.

1. μ_x = P/μ_P = 0.0072P
2. σ_x = σ_P/μ_P √μ_x ≈ 0.590393√P

Finalnie prowadzi to do wzoru na przewidywaną liczbę lotów x potrzebną do zebrania P doświadczenia:

x = 0.00727P ± 0.590393√P

4.2 Zdobyty poziom doświadczenia rasy

Rozważmy jeszcze jeden przypadek, w którym niewiadomą jest zdobyty poziom doświadczenia rasy n, zaś dana jest liczba lotów x. Rozwiążmy równanie na liczbę punktów P ze względu na niewiadomą n, zakładając, że P jest dane ze wzoru statystycznego:

μ_n = 1/2(sqrt(2·(P+P₀)/225 + (2m+1)^2) − 1)

Oczywiście poziom doświadczenia jest liczbą całkowitą, zatem: n = ⌊μ_n⌋, gdzie: ⌊c⌋ ≡ floor(c), oznacza zaokrąglanie w dół wokół zera. Wyznaczmy też niepewność poziomu doświadczenia. W tym celu skorzystajmy z zasad propagacji niepewności obliczając pochodną cząstkową ∂μ_n/∂P = U(P). (...)

Ponieważ σ_n ≈ σ_P(x) · U(P) oraz przyjmując, że P(x) = μ_P·x = 137.5x i σ_P(x) = σ_P√x = 951.909√x, otrzymamy wzór na przewidywany poziom doświadczenia rasy n, po wykonaniu x misji przy początkowym poziomie m i liczbie punktów doświadczenia P₀:

n = ⌊1/2 ( sqrt(2·(P₀+μ_P·x)/225 + (2m+1)^2) − 1) ± σ_P√x / (30·sqrt(2·(P₀+μ_P·x) + 225 (2m+1)^2) )⌋

4.3 Zdobyte Artefakty

We wstępie zasygnalizowana została informacja, że artefakty stanowią walutę umożliwiającą odblokowywanie wybranych technologii form życia przynależących do ras niezasiedlonych na planecie. Artefakty znajdowane są na misjach rozpoznawczych w trzech wariantach rozmiaru.

Maksymalna liczba przechowywanych artefaktów wynosi 3600, a po przekroczeniu, każdy kolejny artefakt występuje w ilości zerowej. W tym miejscu warto jedynie wspomnieć, że generowany jest wówczas raport (AR/F) mylnie wskazujący na małe znalezisko z informacją o przepełnieniu magazynów (ang. Full). Z tego względu nie można ustalić faktycznego rozmiaru eventu.

Niech n₁ oznacza sumaryczną liczbę technologii T1 do odblokowania na koncie. Kolejno n₂ niech oznacza to samo, ale dla technologii T2 i analogicznie n₃ dla technologii T3. Każdy z poziomów technologii ma swoją cenę. A zatem, wymaganą liczbę artefaktów można policzyć z prostego wzoru:

A = 200(n₁ + 2n₂ + 3n₃) − A₀

Analiza statystyczna jest analogiczna do doświadczenia rasy, ponieważ liczba artefaktów również podlega rozkładowi jednostajnemu dyskretnemu. W tym przypadku należy uwzględnić trzy składowe z prawdopodobieństwem klasy AR i wielkości eventu: p = 1/4 * [159/200, 1/5, 1/200] = [159/800, 1/20, 1/800] = [p₁ p₂ p₃]. (...)

Wykonując x lotów, otrzymamy sumę x zmiennych losowych, a zatem po podstawieniu danych liczbowych, czyli μ_A = 8.2375 i σ_A ≈ 45.809, otrzymamy finalny wzór na przewidywaną liczbę znalezionych artefaktów:

A = 8.2375x ± 45.809√x

Jeżeli znamy liczbę potrzebnych artefaktów A, wówczas pozostaje ustalić ile średnio do zrealizowania tego celu należy wysłać statków ekspedycyjnych. Ponieważ problem nie różni się niczym od dotyczącego doświadczenia rasowego, przytoczmy finalny rezultat.

Wzór na przewidywaną liczbę lotów x potrzebną do zebrania A artefaktów:

x = 0.1214A ± 1.9376√A

4.4 Czas gromadzenia doświadczenia i artefaktów

Ostatnią i najważniejszą kwestią jest oszacowanie w jakim czasie możliwe jest zebranie przyjętej liczby artefaktów A lub punktów doświadczenia P. W tym celu na początek należy wyznaczyć niezbędną liczbę lotów x dla artefaktów lub punktów doświadczenia.

Mając dany x jako granicę (wraz z niepewnością) wprowadźmy nowe oznaczenia. Niech x_G oznacza liczbę zrealizowanych przez gracza misji rozpoznawczych, zaś x_L niech oznacza maksymalny limit misji albo liczbę misji zrealizowanych przez top1. Wyznaczony cel oznaczmy jako x_T=x_G+x. Przez v_G oznaczmy dzienną liczbę misji, zaś przez v_L oznaczymy określoną przez limit dzienną liczbę misji, a więc v_L = 50.

Funkcje zrealizowanych misji od czasu x(t) = x₀ + v·t to w obu przypadkach dwie proste o pewnych kątach nachylenia ze względu na v. Rozważmy przypadki - po pierwsze jeżeli v_G ≤ v_L, wówczas nie ma możliwości dogonienia rosnącego limitu. W takim razie czas gromadzenia t=x/v_G=(x_T−x_G)/v_G. Taka sama sytuacja, lecz dla v_G > v_L wystąpi, jeżeli określony cel x_T można osiągnąć przed limitem lub gdy top1 zrobi to wcześniej i go wyminie. Jeżeli natomiast proste się przetną przed osiągnięciem x_T, wówczas czas gromadzenia określi prosta limitująca t=(x_T−x_L)/v_L. Niepewność czasu gromadzenia przybliżmy jako σ_t ≈ σ_x/v. Podsumujmy powyższe ustalenia układem równań przyjmując x = μ_x ± σ_x:

Jeśli: (μ_x − (x_L − x_G))/v_L > (x_L− x_G)/(v_G − v_L), wówczas:

t = (μ_x + x_G − x_L)/v_L ± σ_x/v_L

w przeciwnym razie:

t = μ_x/v_G ± σ_x/v_G

5. Kompletna baza raportów form życia

6. Podsumowanie wiedzy o misjach rozpoznawczych

Ustaliwszy cel misji rozpoznawczych, polegający na zebraniu odpowiedniej liczby artefaktów i punktów doświadczenia najbardziej chcielibyśmy znać liczbę koniecznych lotów, niezbędnych do jego zrealizowania. Niniejszą analizę najlepiej zatem podsumować, przytaczając najistotniejsze formuły na średnią liczbę lotów wraz z niepewnością oraz wzory na średnie zyski, odpowiadające przyjętej liczbie lotów. Znając liczbę lotów można oszacować czas potrzebny na realizację takiego planu. Dla pewnej liczby lotów można także oszacować zdobyty poziom doświadczenia rasy.

Przykłady:

1. Wykonanie x = 10000 lotów pozwoli zgromadzić dla każdej z ras P = 1375000 ± 95190.9 punktów doświadczenia. Przyjmując poziom początkowy E₀ (m=0, P₀=0) da to n = ⌊54.779 ± 1.913⌋, czyli: n = 54_[-2]^[+2] = 54 ± 2 poziom doświadczenia rasy.
2. Analogicznie wykonanie x = 8000 lotów da n = ⌊48.944 ± 1.913⌋, czyli: n = 48_[-1]^[+2] ≠ 48 ± 2 poziom doświadczenia rasy.
3. Dojście od zerowego poziomu E₀ (m = 0, P₀ = 0) do poziomu E₁₀₀ (n = 100), czyli uzyskanie maksymalnego bonusu 10% do technologii, wymaga średnio: x = 33054.55 ± 1258.66 lotów.
4. Wykonanie x = 10000 lotów pozwoli zgromadzić A = 82375 ± 4581 artefaktów.
5. Załóżmy, że chcemy kupić 25 technologii T1, 18 T2 i 13 T3, potrzebujemy zatem A = 20000 artefaktów. Ich zebranie wymaga średnio: x = 2428 ± 274 lotów.
6. Policzmy czas wymagany do uzyskania ostatniego poziomu doświadczenia n = 100, jeżeli aktualnie posiadamy poziom m = 30. Przyjmijmy, że liczba lotów wykonanych x_G = 3000, natomiast aktualny limit top1 wynosi x_L = 23000. Dodatkowo przyjmijmy, że dziennie wysyłamy v_G = 250 misji, gdzie v_L = 50. Potrzebne punkty doświadczenia to P = 4126500, a więc x = 30010.91 ± 1199.31. We wzorze na czas stwierdzamy przypadek 1, tak więc: t = 200.22 ± 23.99 dni.
7. Przyjmując te same warunki początkowe, wróćmy do przykładu, w którym należało zebrać A = 20000 artefaktów. Na wykonanie x = 2428 ± 274 lotów, po stwierdzeniu przypadku 2, potrzeba: t = 9.71 ± 1.10 dni.

7. Podziękowania i wyniki pomiarów

W trakcie zbierania danych na szczególne podziękowania zasługuje zefir za udzieloną pomoc w zrozumieniu form życia i podzielenie się wartościowymi spostrzeżeniami, radami oraz zasobem ponad tysiąca pomiarów, bez których nie powstało by to opracowanie. Dziękuję też ciap za konsultacje i przesłanie czterech tysięcy zebranych lotów!

8. Kalkulator misji rozpoznawczych

Opracowana teoria oraz wyprowadzone wzory posłużyły do zbudowania modelowego kalkulatora probabilistycznego dla misji rozpoznawczych. Dodatkowo wszystkie przedstawione zależności zostały sprawdzone w niezależnym symulatorze lotów rozpoznawczych. Narzędzie odpowiada na pytania opisane w przykładach od 1 do 7 oraz pozwala przewidywać czas lotu statku ekspedycyjnego i planować dzienną liczbę misji. Dodatkowo wprowadzono możliwość edycji przyjętych teoretycznych rozkładów prawdopodobieństwa na wypadek zmian w grze lub pomiarów eliminujących wciąż otwarte nieścisłości opisane w poprzednim podpunkcie. Stosowane oznaczenia zostały wyjaśnione tutaj oraz w teorii pdf, a część w samym pliku.

holon

Wspomniałem w ostatnim spojlerze, że zdaję sobie sprawę z istnienia tej kwestii. Są tam wyróżnione perspektywy dalszego rozwoju prac nad tym tematem.

1. Przykładowo trudno jest sprawdzić granice artefaktów dużych bo są niezwykle rzadkie, a rozstęp ich wartości jest bardzo duży. Jedyny sposób to zdobyć kilka pomiarów przy granicy oraz potwierdzić zgodność z wartością średnią.
2. Wspominam tam też o rozkładzie ras. W pomiarach wyszła większa szansa na Mechy (około 28%) kosztem Kaeleszy (ok 21%). Gdyby to była prawda, to pod kątem szybkości uzbierania doświadczenia w jeszcze gorszym świetle stawia rzekomych mistrzów eksploracji o trzech palcach. W tym jednak przypadku taki pomiar jak najbardziej znajduje się w granicy błędu (odchylenia), podczas gdy równy rozkład jest najlogiczniejszy. Ogólnie rzecz biorąc, ze zbioru danych losowo wybierałem część pomiarów np. 20% i takie odchylenia, lub nawet większe zdarzały się dla wszystkich ras.
3. Co do samego limitu 50 to nie wiem o co w tym dokładnie chodzi, ja zwykle dziennie robię 100 misji, a pozycje resetują się po tygodniu. Jeżeli limit liczy się od początku wprowadzenia LF to pewnie jeszcze mam zapas. To jednak niczego nie zmienia w rozkładach prawdopodbieństwa i przwidywanej liczbie lotów, lecz wpływa na czas, w którym można je zrealizować.

A widzisz! Jest 2840/23250, czyli wykonałem 2840 misji. Dzięki za uwagę, wspomnę o tym przy następnej edycji tekstu.

284 na 2840 misji to by był przypadek średni - w końcu na odkrycie rasy jest 10% szans. To akurat konto mam na u68 podobnie jak Ty, więc top1 jest ten sam.

Zaktualizowałem artykuł i teorię o takie kwestie jak:

• Czas gromadzenia artefaktów i doświadczenia ze względu na limity dzienne i ilość wykonanych misji przez gracza i top1. Dziękuję graczowi mrovka za sugestię do realizacji tego, tak ważnego elementu.
• Obliczenia poziomu doświadczenia rasy n po wykonaniu pewnej liczby lotów x.
• Kalkulator lotów rozpoznawczych jako wizualizację całej wyprowadzonej teorii.

Odsyłam zatem do pierwszego postu wszystkich zainteresowanych i zachęcam do przetestowania arkusza. W tym miejscu dodam dla tych osób, że trzeba mieć Excela minimum 2007 i należny zezwolić na obsługę makr, gdyż do obliczeń wygodniej było mi napisać własne funkcje.

To raczej już koniec moich prac nad tym tematem, mam nadzieję że pomogłem i że skorzystacie.

Jakbyś spytał jaka jest zmiana, a nie czy jakaś jest, to odpowiedź nie była by trywialna - tak jest jakaś zmiana.

Ważniejsze jest to co wynika z tej zmiany i nie mam tutaj na myśli artefaktów, które także są kwestią trywialną (oczywistą) ale kwestę doświadczenia. Zastanawia mnie czy GF zamierza zrekompensować graczom z innych uni fakt, że zdobycie 100 poziomu doświadczenia zajmie im przynajmniej 660 ± 25 dni, gdzie na u68, przed wprowadzeniem limitu dziennego misji (v_L=50) gracze nastukali wynik dla około 400dni, czyli jeden i jedna trzecia roku gry w cyferki z głowy.

Druga sprawa to sugestia - po co limit 100 poziomu, skoro można by to ciągnąć w nieskończoność biorąc pod uwagę jak długo to zajmuje i fakt, że trudność rośnie. Przykładowo zdobycie 120 poziomu zajmie już 950 ± 30 dni, 150lvl zajmie 1482 ± 38 dni, zaś 200lvl 2631 ± 50 dni.

Kolejna aktualizacja artykułu, w której odpowiedziałem w końcu na otwarte kwestie zamieszczone do niedawna w części 7, dotyczącej pomiarów:

1. Rozkład ras. Szansa na Mechów wydaje się być zwiększona kosztem Kaeleszów. Przykładowo mogłoby być to w istocie [H, R, M, K] = [1/4, 1/4, 2/7, 3/14] ≈ [25% 25% 28.57% 21.43%]. Aktualny pomiar znajduje się w dopuszczalnym zakresie odchylenia, zaś równy rozkład jest najlogiczniejszy.
2. Granice artefaktów dużych mogą się różnić od zaproponowanych 190-1810. Granice artefaktów małych są pewne 1-19, a średnich prawie pewne 19-181.
3. Szansa na artefakt duży (1%) może być w istocie o połowę mniejsza (0.5%) - trudno to potwierdzić ze względu na konieczność stworzenia większej bazy celem zmniejszenia błędu pomiarowego. Rozkład może być też inny ze względu na umiejscowienie szansy na duże znalezisko np. [S, M, B] = [79% 20% 1%] (analogicznie jak dla ekspedycji).

A oto moje odpowiedzi:

1. Wykonałem 20000 pomiarów i na tej podstawie hipotezę z podpunktu 1 mogę już definitywnie odrzucić.
2. Hipoteza postawiona w podpunkcie 2 okazała się słuszna, ponieważ granice artefaktów dużych to tak na prawdę [181, 1819]. Udało się to ostatecznie ustalić dzięki wyłapaniu (skrajnie nieprawdopodobnej) wartości maksymalnej 1819. Wyklucza ona poprzednią granicę 1810, a jednocześnie potwierdza, że wartość 1819 sama jest granicą przy założeniu, że wartość średnia jest 10 razy większa dla artefaktu dużego względem średniego (jak dla średniego i małego) i wynosi 1000. Warunek wielkości średniej to (1819+181)/2 = 1000. Wartość 181 to też potwierdzona wielkość maksymalna dla artefaktu średniego, w analogii do 19 dla artefaktu małego, zmierzonych ponad wszelką wątpliwość. Wartości poza granicznymi nie mogą na siebie nachodzić, więc granica górna większa niż 1819 implikuje granicę dolną mniejszą niż 181, co jest niezgodne z założeniami.
3. W toku pomiarów okazało się, że szansa na artefakt duży jest faktycznie o połowę mniejsza i wynosi 0.5%. Ostatecznie rozkład ustaliłem (analogicznie jak dla ekspedycji) na [S, M, B] = [79.5% 20% 0.5%]. Tu pojawia się kolejne pytanie: czy aby na pewno szansy 0.5% nie należy odliczyć zarówno od szansy na artefakt mały jak i średni? Zdecydowanie jednak aktualny rozkład dużo lepiej oddaje stan rzeczywisty.

Podsumowując wprowadzone zmiany to głównie obliczenia dotyczące artefaktów. Plik PDF oraz kalkulator lotów rozpoznawczych zostały zaktualizowane (także szata graficzna), dlatego zalecam pobrać najnowsze wersje.

Czy szanse są przydzielane z góry? Szansę są ustalone z góry i te rozkłady prawdopodobieństwa tutaj opisałem. Faktem jest natomiast sytuacja, w której kilka misji z rzędu przynosi artefakty lub jest pusta, z resztą z ekspedycjami jest podobnie. W ostatecznym rozrachunku wszystko się jednak uśrednia. Możliwe, że na serwerze losowanie jest w jakiś sposób zoptymalizowane by nie było wykonywane dla każdej misji z osobna. Nie wiem jak to działa, ale mogę podać przykład wynikający z obserwacji: Co kilka sekund losowany jest rozkład klas (AR, LF, ND, SL), gdzie czas dla danej klasy jest ścisłym odzwierciedleniem jego prawdopodobieństwa - szanse mogą być sumą krótszych odstępów w czasie. Dlatego kilka misji koło siebie przywozi np. małe artefakty AR, bo w drugim rozdaniu losowana jest tylko ich liczba lub analogicznie puste raporty ND generują różne komunikaty.