Moony za free + złom za free

Spróbujmy:

Fototranzystor w ich rękach jaśnieje,

Kolczuga odwagi zawsze ich grzeje.

Dioptria lat? To tylko liczba,

Od 2006 trwa Wine'owska wygrana wizja.

W galaktykach mrocznych i w świetle gwiazd,

Sojusz Wine wciąż żyje, walcząc raz po raz.

Niech wszechświat pamięta ich galaktyczny ślad,

Bo Wine to legenda, a nie tylko skład!

Wiersz dla [WINE] na Uni68

Kwarantanna w sojuszu, co w sercach gra,

W [WINE] miłość trwa, jak chrzęst w dżungli,

Wspólnie pokonamy każdy ląd i czas,

Diplodok wśród gwiazd, nasz przyjaciel długi.

Kwarantanna w walce, gdy wrogowie w snach,

W [WINE] każdy z nas to bohater prawdziwy,

Chrzęst diamentów, gdy stawiamy czoła,

Diplodok duży, w sercach naszych żywy.

Kwarantanna, gdy świat zawirował w ból,

Lecz [WINE] w jedności, jak mosty zbudowane,

Chrzęst zwycięstw w uszach, radości pełny król,

Diplodok w blasku, sojusz niepokonany.

Kwarantanna to czas na przyjaźń i grę,

W [WINE] każdy wojownik swą siłę odnajdzie,

Chrzęst strategii, w taktyce bieg,

Diplodok w słońcu, z nami wciąż w podróży.

Niech echo naszych sukcesów wciąż trwa,

W [WINE] jedność, serca w rytmie grają,

Kwarantanna nie straszna, gdy z nami jest ta,

Chrzęst zwycięstw, w przyjaźni się odnajdą.

nie wiem czy aktualne ale poniżej zlepione literki

Nie sposób myśli rozdzielać od ciała,

Gdy w U68 dusza się cała oddała —

Nawet Bengalowie tańczą wśród znoju,

Szukając światła w zakamarkach gnoju.

Choć czas nas uczy rozdzielać od siebie,

To WINE ciągle prowadzi na niebie.

W łodziach, pod słońca płomieniem Biergżnięcie*

Czuje tę prawdę zwaną pierdnięcie.

* ni kuku nie wiem co to:)

Jam widział — jak w mrokach kosmicznej otchłani

WINE się wzbił — wśród planet rozkwitł, jak płomień!

Nie z prochu, nie z blasku, nie z marzeń pijanych,

Lecz z serc wykutych w żarze — i w gromie!

Tam duch się nie chwieje, tam ręka nie drży,

Tam szpadel wzniesiony — i w ciszy, i w burzy.

Nie dla nich rozkosze, nie dla nich mgły wina —

Lecz twarda, odżywcza maltodekstryna!

Wśród ciał niebieskich, co gasną jak chwile,

Ich floty suną — cicho, a straszliwie.

I choćbyś wzywał imponderabilia —

Na nic twe błagania… WINE się nie mija.

Bo oni są z prawdy, z odwagi, z milczenia,

Gdzie wróg się potyka, tam wstaje zbawienie.

Nie piórem — lecz stali linią piszą losy,

Nie słowem — lecz ogniem tną przez niebiosy.

Więc klękaj, o graczu, co w pustkę się wlepiasz,

Gdy WINE nadchodzi — niech lęk twą duszę skrepia.

Bo oto potęga, co nie zna upadku —

I wieczna jak światłość w kwantowym przypływie statku.